14.02.2016, 11:11

Slobodan Santrač (1946 – 2016)

U Beogradu je sinoć, od posledica srčanog udara, preminuo fudbaler i fudbalski trener Slobodan Santrač (70), najbolji strelac u istoriji jugoslovenskog fudbala sa 218 postignutih golova. Rođen u Koceljevi, prve fudbalske korake načinio je u Gornjem Milanovcu (otac Dane bio je vojno lice, pa su se Santrači često selili), a njegov talenat prvi su uočili Dragoslav Škoba Filipović i Dragoljub Milošević Bebica, treneri valjevskog Metalca. Škoba ga je selektirao u Školi fudbala 1960-te, a Bebica uvrstio u ekipu svojih „beba“ dve godine docnije.

U toj ekipi, Santrač je igrao desno krilo, a u navalnom redu još su bili Žika Janković, Lale Đurić, Sile Tomić i Raja Lazić, Još su igrali (nešto stariji) golman Vladika Ladavec, pa bekovi Desko Ranković i Ivan Ivanović, potom Sveta Savković, Živan Rakić, Braca Brajović, Ratko Starčević, stariji od braće Plavšić, a u stasavanju su im pomagali Peca Pajić, Toza Milošević, Paja Jovanović, Gnjeca Perović... Sreten Đurica i Dragoš Babić bili su u Crvenoj zvezdi.

Kao osnovac, Santrač je odlično branio rukomet za Prvu osnovnu školu na gradskim prvenstvima. Drugu osnovnu predvodio je Ikica Ilić, Treću Mića Janković, a Četvrta je samo tada imala dobru ekipu u kojoj su bili Žika Janković, Bora Stefanović, Backo Stanišić, Vita Ranđelović, Joca Đurđević, Vlajko Radović (golman)... Posle osnovne, Santrač je završio Tehničku školu u Valjevu.

FK Metalac, pioniri, 1960. (Foto: Obren Jovanović)

Santrač je 1965-te, kao najbolji strelac Južne grupe Srpske lige sa 33 postignuta gola, otišao u OFK Beograd, gde je u špicu napada igrao sa reprezentativcima Pajom Samardžićem i Joškom Skoblarom. Rasnog golgetera prepoznao je tadašnji „tehniko“ OFK-a, Svetozar Kika Popović. Na Karaburmi je proveo najviše fudbalskih godina, a pre no što će zaigrati sa Turudijom, Zecom, Lukićem i Petkovićem imao je sreće da u OFK-u zaigra i sa velikanima YU fudbala Milošem Milutinovićem i Dragoslavom Šekularcem, koji su 1970-tih bili pozvani da pomognu u kriznim godinama, pa je Stara karaburma bila tesna za ljubitelje fudbala i romantike na magičnom četvorouglu. Kratko je igrao u švajcarskom Grashopersu, potom se vartio u OFK Beograd.

Poslednji prvoligaški gol, posle igranja i u Partizanu, Santrač je postigao u dresu Galenike na utakmici protiv Budućnosti u Pogorici (1:1). Prema nekim podacima, kada se saberu sve utakmice (pionirske, omladinske i prve ekipu timova za koje je nastupao, tim JNA, utakmice za sve selekcije SFRJ i takmičenja za Kup UEFA i Kup Sajamskih gradova) i pogoci - Santrač je odigrao 1.359 mečeva i dao 1.301 gol. Prvoligaških je bilo 218, a u sezoni 1971/72, sa 33 gola, osvojio je “bronzanu kopačku” prestižnog Frans fudbala iz Pariza. Nije bio atleta ali je umeo da nadmudri daleko snažnije od sebe. Imao je “obe noge”, umeo je da gol da i glavom, a specijalnost su mu “otpaci”, koje je nemilosrdno sprovodio u protivničku mrežu.

Slobodan Santrač je bio selektor reprezentacije SRJ, a ostao je upamćen po tome što je “plave” na SP u Francuskoj 1998. doveo u završni deo. Bio je i slektor Makedonije i Saudijske Arabije, kao trener radio je u nekoliko kineskih klubova. Za nacionalni tim SFRJ igrao je osam puta i postigao jedan gol. Potom je bio direktor reprezentativnih selekcija u FSJ.

Bio je oženjen Biljanom Krsmanović, Valjevkom iz Sinđelićevog bloka, ima sinove blizance Aleksandra i Nenada, koje fudbal nije mnogo zanimao (završili su fakultete). Živeo je na Banovom Brdu u Beogradu. Mesto i vreme sahrane biće naknadno objavljeni.